Η αλήθεια είναι, πως όποιος πραγματικά ασκείται στο karate do, το "χρησιμοποιεί" κάθε μέρα. Συνέχεια. Όλες τις ώρες της ημέρας. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς γιατί, για όποιον πραγματικά ασκείται στο καράτε, ό,τι κι αν κάνει είναι καράτε.
Όταν είναι στο ντότζο και βελτιώνει με την προπόνηση τον εαυτό του -τη δύναμη και την αντοχή του, την αναπνοή και τη συγκέντρωσή του, το πνεύμα και το σώμα του- "χρησιμοποιεί" το καράτε. Όταν φεύγει από το ντότζο και οδηγά μέχρι το σπίτι του, παραμένοντας χαλαρός στις ασφυκτικές συνθήκες των δρόμων της πόλης, διατηρώντας την ψυχραιμία του στις άσχημες καταστάσεις, αντιδρώντας πάντα με ταχύτητα και ακρίβεια ό,τι κι αν τύχει, χάρη στα εξασκημένα αντανακλαστικά του, πάλι "χρησιμοποιεί" το καράτε. Ή τουλάχιστον, ένα κομμάτι των δεξιοτήτων που απέκτησε ασκούμενος σ' αυτό.
"Χρησιμοποιεί" το καράτε στην κάθε του ανάσα, αφού με την άσκηση στο karate do οι πνεύμονές του αποκτούν πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα κι έτσι αναπνέει πολύ καλύτερα. Χρησιμοποιεί το καράτε για να αποδίδει περισσότερο στη δουλειά του, αφού έχει περισσότερη ενέργεια, αντοχή στην πίεση και ψυχραιμία, αλλά και ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης. Χρησιμοποιεί το καράτε όταν δεν τσακώνεται, αγνοώντας τις όποιες ανόητες προκλήσεις, αφού ακριβώς λόγω της άσκησης στο καράτε, συνειδητοποιεί πόσο επικίνδυνο όπλο είναι το ανθρώπινο σώμα κι ότι είναι ανεπίτρεπτο να το στρέψεις εναντίον άλλου ανθρώπου παρά μόνο για την υπεράσπιση της ζωής (δική σου ή άλλου).
Χρησιμοποιεί το καράτε όταν περνάει καλά με τους φίλους του ή την οικογένειά του, αφού η ευεξία που νιώθει ο ασκούμενος στο καράτε, τον βοηθά να είναι ήρεμος και χαλαρός και να μπορεί να χαίρεται την κάθε στιγμή του. Χρησιμοποιεί το καράτε για να νικήσει άσχημες σκέψεις και στεναχώριες, γιατί η άσκηση βοηθά στη συγκέντρωση του νου, που είναι το ζητούμενο σε καταστάσεις έντονου ψυχικού στρες.
Χρησιμοποιεί το καράτε παντού και πάντα, όπου κι αν πάει ό,τι κι αν κάνει. Γιατί το καράτε δεν είναι μπουνιές και κλωτσιές. Είναι τρόπος ζωής.
Την επόμενη φορά λοιπόν που κάποιος σας ρωτήσει αν "χρησιμοποιήσατε ποτέ το καράτε", εννοώντας αν τσακίσατε ποτέ στο ξύλο κάποιον "ενοχλητικό", μπορείτε απλά να του απαντήσετε ότι ρωτάει βλακείες. Αλλά... όχι. Δεν μπορείτε. Γιατί η πρώτη παραίνεση του Γκιτσίν Φουνακόσι, λέει ακριβώς αυτό: "το καράτε ξεκινά και τελειώνει με ευγένεια".
